Dnia 29 maja 2017r, klasy 6a i 6b wyjechały na 3 – dniową wycieczkę do Małopolski. W poniedziałek, o 5 nad ranem, zebraliśmy się na parkingu przy hali sportowej. Chwilę później byliśmy już w drodze do Ojcowskiego Parku Narodowego – najmniejszego tego typu obiektu w Polsce. Pani przewodnik pokazała nam piękne widoki. Zobaczyliśmy Grotę Łokietka, w której średnia temperatura wynosiła 7,50C, toteż musieliśmy cieplej się ubrać. Rozpoczęła się nasza wędrówka po niskich i niebezpiecznych, ale jakże widowiskowych korytarzach jaskini. Widoczne były liczne stalaktyty i stalagmity. W Grocie Łokietka dowiedzieliśmy się, że stwierdzenie iż nietoperze wplątują się we włosy, jest mitem. Następną atrakcją w Ojcowskim PN było przejście przez Bramę Krakowską. Z tamtego miejsca widać było słynną „Rękawicę”. Po kilku kilometrach wędrówki, mieliśmy okazję odpocząć przy Źródełku Miłości. Był to również czas na zakup pamiątek. Po chwili szliśmy szlakiem pieszym wzdłuż doliny rzeki Prądnik. Stamtąd autokar zabrał nas w kierunku Maczugi Herkulesa. Nikt nie spodziewał się, że będzie aż tak ogromna! Następnie przeszliśmy się do Zamku na Pieskowej Skale. Pierwsze wzmianki na jego temat pochodzą z XII wieku, natomiast w XIV wieku, król Kazimierz III Wielki wybudował element obronny tego właśnie zamku. Dzisiaj budowlę otacza spektakularnie piękny, zadbany ogród. Z Ojcowa przyjechaliśmy do Krakowa. Naszą pierwszą atrakcją w tym oto mieście było muzeum interaktywne, znajdujące się, co ciekawe, w podziemiach krakowskiego rynku. Mieliśmy tam okazję przyjrzeć się monetom, grzebieniom i innym przedmiotom codziennego użytku z czasu średniowiecza, jak również stanąć na wadze i sprawdzić, ile ważylibyśmy w średniowiecznych jednostkach. Po 10 przebytych pieszo kilometrach, wreszcie, zmęczeni, lecz szczęśliwi, pojechaliśmy do hostelu Hollywood, gdzie zakwaterowaliśmy się. Po godzinie 23:00, zgasły wszystkie światła, a my – zasnęliśmy.
We wtorek, 30 maja, po śniadaniu, tak więc jeszcze przed godziną 10:00, udaliśmy się na zwiedzanie Krakowa. Zaszliśmy na Wawel, przy którym stał pomnik legendarnego smoka, który zionął prawdziwym ogniem. Przewodnik pokazał nam sanktuarium, które było pięknie i misternie zdobione. Zwiedzaliśmy zamek, w którym znajdowały się relikwie, m.in. św. Jana Pawła II. Był tam również krzyż, pod którym modliła się św. Jadwiga Andegaweńska, natomiast w Sukiennicach mogliśmy odpocząć i kupić pamiątki. Wszystko to działo się na Starym Mieście, które w 1976 roku zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Tamtego dnia hejnału nie słuchaliśmy w radio, lecz na żywo. Po jego odsłuchaniu, odwiedziliśmy Bazylikę Mariacką, gdzie mieliśmy chwilkę, żeby pomodlić się. Później odbyliśmy długi marsz, którego celem był krakowski Kazimierz. Dowiedzieliśmy się, że kiedyś Kazimierz był osobnym, niezależnym miastem, zamieszkiwanym głównie przez Żydów. To była nasza ostatnia krakowska atrakcja, którą nam dane było zobaczyć. Pomimo naszego wyczerpania, udaliśmy się na wieczorny spacer. Niestety – pogoda nie dopisała, więc resztę dnia spędziliśmy w pokojach na wzajemnym odwiedzaniu się, grach i rozmowach. Tak, jak poprzedniego dnia, po godz. 23:00, zasnęliśmy.
Tym sposobem rozpoczął się ostatni dzień naszej wycieczki. 31 maja, po wykwaterowaniu się z hostelu Hollywood, autokar zabrał nas do Wieliczki. Znajduje się tam jedna z największych kopalni soli w Europie. Pan przewodnik rozdał nam słuchawki i specjalne urządzenia, które miały za zadanie pomóc nam lepiej go słyszeć. Po chwili schodziliśmy ponad 60 metrów w dół. Zwiedzaliśmy korytarze kopalni. Wykonane były z zakonserwowanego drewna, niekiedy – obrastała je sól, której każdy mógł spróbować. W Wieliczce zobaczyliśmy również urządzenia ułatwiające wydobywanie soli. Przechodziliśmy obok szczęśliwego jeziorka. Na samym końcu ustawiliśmy się do pamiątkowego zdjęcia w jednej z najlepiej rozpoznawalnych komnat w kopalni.
Tym sposobem nasze 3-dniowe zwiedzanie Małopolski dobiegło końca. Do Nekli dotarliśmy około godz. 22:00 . Pomimo tego, iż byliśmy wyczerpani, cieszyliśmy się z powrotu do rodzinnego miasta i bliskich. Z pewnością była to niezapomniana wycieczka, myślę, że będziemy wspominać ją latami!
W imieniu obydwu klas szóstych, pragnę podziękować naszym opiekunkom, ponieważ wszyscy podziwiamy Panie za wytrwałość, chęci i oddanie uczniom. Dziękuję również przewodnikom, dzięki którym odkryliśmy tajemnice Małopolski. Jestem wdzięczna koleżankom i kolegom za wspólną podróż, bo „nieważne, gdzie, ważne – z kim”!
Katarzyna Kuszak (6b)
Przedszkole "Miś Uszatek"
